Wij hebben altijd veel geleerd van mensen met dementie.

Mensen met dementie zijn altijd eerlijk. Omdat het brein en daarmee het geheugen wordt aangetast, worden denken en kiezen moeilijk tot onmogelijk. Veinzen gaat niet meer. Want daarvoor moet je nadenken.

‘Ik leef in het nu’ zegt meneer Hans, met gevorderde ziekte van Alzheimer. Want in het verleden of de toekomst kijken lukt niet meer. En je ziet aan hem dat hij van ‘het moment’ kan genieten. Geen podium meer nodig.

De meeste mensen met dementie worden ook lief en dankbaar, ondanks dat er agressief gedrag kan voorkomen in momenten van angst. Het karakter, dat zich in het leven vormt door de manier waarop alle ervaringen worden verwerkt, verdwijnt bij dementie. De aard van de persoon blijft.

De blanke ziel komt naar boven. Daar kun je met bewondering naar kijken en waarderen.